Początki chemii koordynacyjnej w polskiej nauce sięgają okresu międzywojennego i szkoły lwowskiej a po II wojnie światowej szkoły krakowskiej (prof. Wiktor Jakób) i wrocławskiej (prof. Bogumiła Jeżowska-Trzebiatowska), (patrz historia Zespołu).
Obecnie w Zespole Fizykochemii Koordynacyjnej i Bionieorganicznej UJ w centrum zainteresowań naukowych znajdują się związki koordynacyjne, metaloorganiczne oraz różnego typu nanomateriały bazujące na metalach d-elektronowych. Badamy zależności pomiędzy strukturą elektronową a reaktywnością chemiczną i aktywnością biologiczną zarówno połączeń naturalnych jak i tych projektowanych i otrzymywanych przez nas w laboratorium. Interesują nas mechanizmy reakcji termicznych i fotochemicznych a także charakter procesów fizycznych jakim te związki ulegają. Bazując na wynikach badań podstawowych z jednej strony staramy się wyjaśniać procesy naturalne istotne dla naszego zdrowia i otaczającego nas środowiska a z drugiej projektować zaawansowane układy funkcjonalne pod kątem wykorzystania w innowacyjnych strategiach katalitycznych, energetycznych , diagnostycznych, terapeutycznych czy środowiskowych. Prowadzone w ramach międzynarodowych i krajowych projektów naukowych badania dotykają aktualnych problemów z zakresu następujących obszarów badawczych:
- Chemia koordynacyjna
- Chemia bionieorganiczna i biomedyczna
- Fotochemia i fotobiologia
- Zaawansowane materiały